Herontdekken van natuurlijke benaderingen van plantgezondheid
Biologische bestrijding omarmen
Biologische bestrijding heeft in de loop der jaren bewezen effectief te zijn in het bestrijden van plagen zonder de nadelen van chemische bestrijdingsmiddelen. Nuttige geleedpotigen en insectenpathogene microben bieden duurzame oplossingen, garanderen effectiviteit op lange termijn en voldoen aan strenge normen voor chemische residuen.
Interactie tussen plant en bodem voeden
Het is cruciaal om te begrijpen hoe planten interageren met hun omgeving. Fotosynthese, de bron-zinkdynamiek tussen bladeren en vruchten/wortels en het ingewikkelde bodemvoedselweb spelen een cruciale rol bij het in stand houden van een optimale plantengroei. Een evenwichtig metabolietprofiel, bestaande uit primaire en secundaire metabolieten, is essentieel voor veerkracht tegen milieustresses.
Weerbaarheid van planten bevorderen: de rol van plantenbestanddelen
Afweermechanismen door complete verbindingen
De mate van weerbaarheid van planten is gekoppeld aan hun vermogen om structureel complete verbindingen te vormen, zoals koolhydraten, lipiden en eiwitten. Als planten efficiënt fotosynthetiseren, dragen ze suikers over aan het wortelgestel, waardoor het bodemvoedselweb wordt gestimuleerd. Door deze interactie komen essentiële mineralen vrij, waardoor complete eiwitten gevormd kunnen worden die cruciaal zijn voor de groei van planten. Een goed functionerend bodemvoedselweb draagt bij aan een minimale vatbaarheid voor opportunistische ziekteverwekkers.
Opgeslagen energie, lipiden en secundaire metabolieten
Een overschot aan fotosynthetische energie leidt tot de opslag van lipiden, die essentieel zijn voor de vorming van secundaire metabolieten (PSM). Verhoogde lipidenniveaus dragen bij aan stresstolerantie en beschermen planten tegen UV-straling, ziekteverwekkers en predatoren.
Geïnduceerde resistentiemechanismen
Planten maken gebruik van systemisch verworven weerstand (SAR) en geïnduceerde systemische weerstand (ISR) om zich te verdedigen tegen ziekteverwekkers. Het optimaliseren van de groeiprocessen van planten en het gebruik van biostimulanten versterken deze natuurlijke verdedigingsmechanismen.
Biostimulanten inzetten voor optimale gewasgroei
Biostimulanten voor opname van voedingsstoffen en stresstolerantie
Biostimulanten, bestaande uit stoffen en micro-organismen, bevorderen de opname van voedingsstoffen, de efficiëntie bij het gebruik van voedingsstoffen en de tolerantie voor abiotische stress. Zeealgen, humus- en fulvozuren, aminozuren en micro-organismen dragen bij aan betere plantenprestaties.
Zeealgen: aanpassing aan stress en groeibevordering
Zeealgen, rijk aan fytohormonen, helpen bij stressadaptatie en bevorderen wortel- en scheutgroei, opname van voedingsstoffen en fotosynthese-efficiëntie.
Humus- en fulvozuren: de ontwikkeling van planten bevorderen
Humus- en fulvozuren, vitale bestanddelen van humus, verbeteren de kieming van zaden, de groei van zaailingen en de ontwikkeling van biomassa van wortels en scheuten. Ze hebben ook een onderdrukkende werking op bepaalde ziekteverwekkers.
Aminozuren: bouwstenen voor plantenprestaties
Aminozuren, als biostimulanten, ondersteunen de groei van planten in stressvolle omstandigheden door rechtstreeks bouwstenen te leveren voor eiwitvorming. Ze verbeteren verschillende aspecten van de gezondheid van planten, waaronder grootte, smaak en weerstand tegen plagen en ziekteverwekkers.
Micro-organismen: bondgenoten in plantgezondheid
Micro-organismen zoals Trichoderma, Bacillus, Mycorrhiza en Pseudomonas dragen bij aan de groei en gezondheid van planten. Hun optimale werking is afhankelijk van factoren zoals vochtigheid, beschikbare voeding, pH en de afwezigheid van giftige stoffen.
Een systeembenadering voor duurzame landbouw omarmen
Telers zijn zich bewust van de negatieve gevolgen van de productie van voeding en stappen over op een meer holistische aanpak. Rekening houden met factoren zoals gewasvariëteiten, bodemomstandigheden, plantenvoeding, biodiversiteit, klimaatomstandigheden en biologische bestrijding van plagen zorgt voor gezondere en veerkrachtigere teelten met een minimale impact op het milieu.
Concluderend kunnen telers, door opnieuw een systeembenadering van landbouw te hanteren en natuurlijke methoden te integreren, de veerkracht van planten vergroten, duurzame praktijken bevorderen en bijdragen aan een gezondere planeet.