Witte vlieg

Levenscyclus van witte vlieg

Bij de witte vlieg zijn zes ontwikkelingsstadia te onderscheiden, namelijk ei, eerste, tweede, derde en vierde larvenstadium en volwassen insect.

De eieren zijn ellipsvormig en worden vaak in cirkels afgezet. De jonge larven die uit de eieren komen, hebben goed ontwikkelde poten en antennen. Ze worden in het Engels ‘crawlers’ (kruipers) genoemd. Na uitkomst zijn ze enkele uren actief bezig met het zoeken naar een geschikte plaats op het blad waar ze zich kunnen voeden. Als ze deze gevonden hebben, vestigen ze zich daar voor de gehele verdere larvale ontwikkeling. Zowel de poten als de antennen zijn in het tweede en derde larvale stadium gereduceerd tot slechts één of twee segmenten en ze zijn dan niet meer te zien. In het vierde larvenstadium ten slotte zijn de insecten eerst plat, maar later worden ze iets dikker en verhardt de huid zich.

De beharing van de larven is afhankelijk van de beharing van het blad. Hoe langer de haren op het blad, hoe langer ook de haren op de larve. De larve past zich met andere woorden aan de structuur van het blad aan waarop hij voorkomt. Op sterk behaard blad kan de larve soms ingedeukt worden als er een stugge bladhaar in de weg zit. Zodra de rode oogjes van de volwassen witte vlieg zichtbaar worden bij het vierde larvenstadium, wordt het stadium ‘pop’ genoemd. De verschillende wittevliegsoorten zijn het beste van elkaar te onderscheiden in het popstadium.

De adult kruipt uit de verharde huid van de pop via een karakteristiek gevormde opening: de pop scheurt aan de bovenkant langs voorgevormde naden open waardoor een T-vormige opening ontstaat. Net uitgekomen witte vliegen hebben twee paar doorschijnende vleugels. Later worden de vleugels en het lichaam overdekt met een wit wasachtig poeder, dat de insecten hun karakteristieke uiterlijk geeft. Volwassen witte vliegen bevinden zich meestal aan de onderkant van jonge bladeren, waar ze hun eieren afzetten. Als er aan de planten wordt geschud, vliegen de adulten als een wolk op om even later terug te keren naar de onderkant van de bladeren.

Witte vlieg voorkomen

Om wittevliegplagen in gewassen te voorkomen, zijn er verschillende maatregelen die je kunt nemen:

Voer goede gewasbeheerpraktijken uit

Zorg voor gezonde planten door goede irrigatie, voeding en voldoende afstand tussen de planten. Gezonde planten zijn minder gevoelig voor wittevliegplagen.

Strikte hygiëne

Houd de groeiplaats schoon en vrij van vuil, onkruid en plantenresten die als reservoir voor witte vlieg kunnen dienen. Verwijder regelmatig aangetast plantmateriaal en voer het af.

Regelmatig controleren

Controleer je gewassen regelmatig op tekenen van witte vlieg, zoals volwassen insecten, nimfen of hun kenmerkende kleverige honingdauw. Om te helpen bij het monitoren kun je op strategische plaatsen in het gewas vangplaten plaatsen om volwassen wittevliegen te vangen en inzicht te krijgen in de populatieniveaus. Vroegtijdige detectie maakt snelle actie mogelijk en voorkomt dat de plaag zich uitbreidt.

Gebruik fysieke barrières in kassen

Installeer insectenwerend gaas op openingen zoals luchtramen en deuren om te voorkomen dat witte vlieg het gewas binnendringt. Dit helpt bij het creëren van een fysieke barrière en vermindert de kans op besmetting.

Introduceer biologische bestrijders

Gebruik natuurlijke vijanden van witte vlieg zoals sluipwespen, roofmijten, roofwantsen of entomopathogene schimmels. Deze nuttige organismen kunnen helpen om wittevliegpopulaties onder controle te houden door zich met hen of hun eieren te voeden.

Wissel gewassen en plant diversiteit - vollegrondsteelten

Vermijd het continu telen van vatbare plantensoorten. Wissel gewassen af om de levenscyclus van witte vlieg te verstoren en de opbouw van plagen te verminderen. Daarnaast kan het planten van verschillende gewassen een omgeving creëren die minder gunstig is voor witte vlieg.

Biologische bestrijding van witte vlieg

Er zijn verschillende natuurlijke vijanden die kunnen worden gebruikt voor de biologische bestrijding van witte vlieg, waaronder sluipwespen, wantsen en roofmijten. Deze nuttige insecten en mijten voeden zich met of parasiteren op witte vlieg in verschillende stadia van hun levenscyclus, waardoor de populaties afnemen en verdere schade aan gewassen wordt voorkomen.

Sluipwespen

De sluipwespen Encarsia formosa (En-Strip) en Eretmocerus eremicus (Ercal) worden vaak gebruikt om wittevliegpopulaties in kasgewassen te bestrijden. De vrouwelijke sluipwespen leggen eitjes in de wittevliegnimfen, waar de zich ontwikkelende sluipwesplarve de gastheer van binnenuit opeet en de witte vlieg uiteindelijk doodt.

Roofmijten

Ook roofmijten zoals Amblyseius swirskii (Swirski-Mite, Swirski-Mite LD, Swirski-Mite Plus, Swirski Ulti-Mite), Amblydromalus limonicus (Limonica) en Amblyseius andersoni (Anso-Mite, Anso-Mite Plus) zijn effectieve natuurlijke vijanden van witte vlieg. Deze roofmijten voeden zich met wittevliegeieren en -nimfen en kunnen de wittevliegpopulaties in korte tijd aanzienlijk terugdringen. Deze roofmijten kunnen niet gebruikt worden in tomaat, omdat ze vast komen te zitten in het kleverige spul dat de klierharen van de tomaat produceren.

Roofwantsen

In tomaat wordt de roofwants Macrolophus pygmaeus (Mirical) vaak gebruikt voor de bestrijding van witte vlieg.

Entomopathogene schimmels

Entomopathogene schimmels, zoals Lecanicillium muscarium (Mycotal) zijn ook effectief voor de biologische bestrijding van witte vlieg. Deze schimmels infecteren en doden witte vliegen door hun opperhuid te penetreren en in het insect te groeien, wat uiteindelijk de dood veroorzaakt.