Over weerbaar telen wordt steeds meer gesproken. Onder rozenkwekers zijn de meningen hierover uiteenlopend. Als het niet meteen zichtbaar is in opbrengstverhoging blijft het iets waarin je gelooft of niet.
Toegegeven, een flinke opbrengstverhoging zoals bij rozen in Afrika na toediening van Trianum, zal je in Nederland niet krijgen. De Nederlandse rozen zijn kwalitatief zeer hoogwaardig, lang houdbaar, en door belichting en CO2 is productie al vele malen hoger geworden. Maar de vestiging van de Trianum schimmel op de wortels, ook in steenwol, zorgt voor een meer weerbare plant, die minder vatbaar is voor ziekten. Een concreet voorbeeld is Agrobacterium, deze droogt uit door toediening van Trianum, waardoor een aantasting in roos ver terug gedrongen kan worden.
Een rozengewas dat veel produceert, moet gezond zijn en gezond blijven om op topniveau te presteren en ziekten te weren. Door producten zoals ProFortum en ProTerrum zien we in roos een vitaler gewas. En nee, helaas nog niet meteen een opbrengstverhoging. Maar wel een indicatie dat meeldauw minder snel lijkt te ontwikkelen. Het lijkt er toch op dat die weerbaarheid van de roos hierin een grote rol speelt.
Eigenlijk moet dat ons niet eens verbazen. Griepvirussen zijn overal aanwezig. Of je er ziek van wordt of niet hangt af van je eigen weerstand. We weten zelf heel goed hoe we kunnen voorkomen ziek te worden: gezond eten, goed slapen, veel bewegen, gezonde buitenlucht. Maar dat lukt niet altijd, te druk, stress…. En dan, ja dan slaat de belager toe.
Aan het einde van het jaar is het traditie om goede voornemens te maken. Daar ga ik tijdens een heerlijke wandeling eens goed over nadenken. Ik wens u en uw gewas een gezond 2016.