Schade door tabaksperzikluis
De nimfen en adulten onttrekken voedingsstoffen aan de plant en verstoren de groeihormonenbalans. Hierdoor wordt de groei geremd en ontstaan er afwijkende bladeren of, wanneer de aantasting vroeg in het seizoen optreedt, kunnen jonge plantjes zelfs dood gaan. Door de groeiremming en het afvallen van aangetaste bladeren vermindert de opbrengst.
Plantensap is rijk aan suiker, maar arm aan eiwitten. Hierdoor moeten bladluizen veel sap opnemen om voldoende eiwitten binnen te krijgen. De overtollige suiker wordt door de bladluizen in de vorm van honingdauw weer uitgescheiden, waardoor het gewas en de vruchten kleverig worden. Op de suikers kunnen zwarte roetdauwschimmels (Cladosporium spp.) groeien die de vruchten of siergewassen vervuilen, waardoor deze onverkoopbaar worden. Tevens neemt de fotosynthese van de bladeren af, waardoor de productie daalt. De bladluizen zitten meestal dicht bij elkaar in groepjes, alhoewel ze zich ook lopend kunnen verspreiden door het gewas. De tabaksperzikluis houdt zich op in dichtere kolonies en meer in de top van de plant, in vergelijking met de groene perzikluis. In welke mate de tabaksperzikluis (Myzus persicae subsp. nicotianae) ook virussen kan overbrengen, is niet bekend.
