Schade door gele rozenluis
De gele rozenluizen leven meestal op jonge, ontplooide bladeren. De nimfen en adulten onttrekken voedingsstoffen aan de plant en verstoren de groeihormonenbalans. Hierdoor wordt de groei van de plant vertraagd en ontstaan misvormde bladeren. Door de groeiremming en het afvallen van aangetaste bladeren vermindert de opbrengst.
Plantensap is rijk aan suiker, maar arm aan eiwitten. Hierdoor moeten bladluizen veel sap opnemen om voldoende eiwitten binnen te krijgen. De overtollige suiker wordt door de bladluizen in de vorm van honingdauw weer uitgescheiden, waardoor het gewas en de vruchten kleverig worden. Op de suikers groeit zwarte roetdauwschimmel, waardoor vruchten en siergewassen worden vervuild. Tevens neemt de fotosynthese in de bladeren af, waardoor de productie daalt. De gele rozenluis is ook een vector van diverse virussen die aardbei en roos aantasten.