Categorie: Column
Publicatiedatum: april 27, 2017

Kijken en zien

Onze adviseur:

Vince van der Gaag Technisch Manager

Mensen zijn meestal erg visueel ingesteld, ze gebruiken vooral hun ogen. Dit is belangrijk om onszelf te redden in de wereld. We beoordelen gevaren met onze ogen en ook zijn er natuurlijk veel mooie dingen waar we graag naar kijken. Maar kijken is iets anders dan zien.

Kinderen zien dingen vaak anders dan volwassenen; veel is nog nieuw en zien ze voor het eerst. Dat geeft een andere indruk dan bij volwassenen. Zo was kwam pas mijn neefje bij ons logeren en die was nogal onder de indruk van de gorilla’s die we in onze straat hadden. Wij hadden geen idee waar hij het over had, want bij mijn weten zijn die niet in de straat. Ik heb ze nog nooit gezien. Ook wonen we niet bij Blijdorp, dus we gingen er maar vanuit dat het zijn fantasie was. Totdat we erachter kwamen dat er bij buren verderop drie aapjes voor het raam in de vensterbank staan (de bekende beeldjes van horen-zien-zwijgen). Dat was hem dus meteen opgevallen, terwijl wij dat niet hadden gezien. Toch lopen of rijden we er dagelijks langs, blijkbaar zonder echt op te letten. Hij had dus wel gelijk met zijn 3 jaar. Op dat soort momenten besef je dat we wel kijken, maar dus niet alles zien. Ook niet wat vlak onder onze neus is.

Dat mensen selectief kijken is heel nuttig, want zien en echt waarnemen vergt concentratie. Dat kost veel meer energie dan kijken. Je kunt nu eenmaal niet alles onthouden wat je ziet. Vooral in het verkeer is het zaak om goed te blijven kijken, maar het gaat zo snel dat niet alles bewaard wordt in je hersenen. Soms rijd je gedachteloos ergens naar toe zonder alles onderweg te onthouden, maar intussen ben je wel op het verkeer aan het letten. En opletten is trouwens nodig! Want iedereen staart tegenwoordig met gebogen hoofd naar zijn telefoon: lopend, fietsend of zelfs in de auto. Al append, instagrammend, streamend en vloggend gaan we door het leven. We zullen moeten oppassen dat we de wereld om ons heen nog wel zien.

Tijdens mijn werk moet ik ook veel kijken en waarnemen, meestal naar plagen en bestrijders. Vroeger kon dit zonder, maar tegenwoordig moet het met bril. Een loupe is hierbij trouwens altijd al onmisbaar geweest. Toch is het vreemd dat je van veel bedrijven van diverse klanten precies weet in welke paden plagen aanwezig zijn. Terwijl (en noem het bedrijfsblindheid), de rozenstruik in mijn eigen bloementuin ineens flink onder de bladluis zat. Gelukkig zat er al wel biologie bij. Zo zie je maar!

Hulp nodig?