De ni-uil is niet alleen schadelijk voor kruisbloemigen, hun favoriete waardplantenfamilie, maar wordt ook aangetroffen op gewassen zoals tomaat, peper, sommige komkommerachtigen, soja, sesam en katoen. De mot kan zich ver verspreiden en afstanden tot 200 km overbruggen. Dit is één van de redenen waarom hij flinke schade kan veroorzaken.
De rupsen voeden zich met name met de bladeren, waarin ze onregelmatig gevormde gaten vreten. Rupsen uit de eerste drie stadia maken kleine gaten, en rupsen uit latere stadia voeden zich met het weefsel tussen de nerven, zodat er bladskeletten ontstaan. Ze zijn zeer vraatzuchtig en verorberen dagelijks tot drie keer hun eigen lichaamsgewicht. De planten kunnen veel blad kwijtraken en een groeiachterstand krijgen.
Volwassen vrouwtjes zetten tot 300 eieren af op de onderrand van de bovenste bladeren van planten. De eieren zijn rond en hebben een afgeplat gedeelte waarmee ze vastzitten aan het blad. Ze zijn geelachtig of groenwit van kleur. De rupsen komen uit na 3 tot 4 dagen. Omdat ze uitsluitend aan de voor- en achterkant van hun lichaam poten hebben, bewegen ze zich op een karakteristieke manier voort. De rupsen worden daarom spanrupsen genoemd. Ze hebben 15 tot 20 dagen nodig om 5 stadia te doorlopen en verkleuren van geelgroen naar lichtgroen met een witte band aan beide zijden van het lichaam. De verpopping vindt plaats in cocons van spinsel, vaak onderaan de waardplant. De poppen zijn aanvankelijk groen. Tegen het uitkomen worden ze koffiebruin. Ten slotte heeft de adult een gevlekte grijsbruine kleur met een zilverkleurig patroon in de vorm van een acht op de voorvleugels. De adulten kunnen 10 tot 12 dagen overleven.