Trombidiformes

Spint en overige mijten

Wat zijn mijten?

Mijten zijn een diverse groep kleine geleedpotigen die zich voeden met plantensap. Ze komen voor in een grote verscheidenheid aan gewassen, van bossen en graslanden tot land- en tuinbouwgewassen. Mijten kunnen een belangrijke plaag vormen en schade toebrengen aan gewassen en de opbrengst verminderen. Enkele veel voorkomende families en soorten mijten in planten zijn:

  • Spintmijten (familie Tetranychidae): Kasspint (Tetranychus urticae), soms ook anjerspintmijt (Tetranychus cinnabarinus), fruitspintmijt (Panonychus ulmi).
  • Weekhuidmijten (familie Tarsonemidae): Begoniamijt (Polyphagotarsonemus latus), Cyclamenmijt, ook wel aardbeimijt genoemd (Phytonemus pallidus)
  • Gal- en roestmijten (familie Eriophyidae): Tomatengalmijt (Aculops lycopersici), Roestmijt (Aculops cannabicola)
  • Valse spintmijten (familie Tenuipalpidae): Palmmijt (Brevipalpus phoenicis)

Elke soort mijt heeft zijn eigen unieke kenmerken en voedingsgewoonten. Mijten gedijen over het algemeen goed in warme en droge omstandigheden, daarom vormen ze vaak een probleem in kassen en bij warm, droog weer buiten. Het bestrijden van mijten kan een uitdaging zijn vanwege hun snelle voortplanting en de ontwikkeling van resistentie tegen bepaalde pesticiden. Technieken voor geïntegreerde bestrijding (IPM), waaronder biologische bestrijdingsmethoden, worden vaak gebruikt om mijtenplagen te beheersen en de gezondheid van planten te beschermen.

Play

Levenscyclus van mijten

De levenscyclus van mijten bestaat meestal uit vier stadia: ei, larve, nimf en volwassen dier. De duur van hun levenscyclus kan variëren afhankelijk van factoren zoals temperatuur, vochtigheid en de beschikbaarheid van voedsel. Hier volgt een overzicht van de levenscyclus van plantmijten:

  • Ei: De levenscyclus begint met de vrouwelijke mijt die eitjes legt. De eitjes zijn meestal bolvormig en worden gelegd aan de onderkant van bladeren of op andere plekken van de waardplant. Het aantal eitjes dat een enkel vrouwtje legt, kan variëren en ze kunnen binnen enkele dagen tot enkele weken uitkomen, opnieuw afhankelijk van de omgevingsomstandigheden.
  • Larven: Zodra de eitjes uitkomen, komen de mijtenlarven tevoorschijn. Deze larven hebben vaak drie paar poten, behalve Eriophyidae die twee paar poten hebben. Tijdens dit stadium beginnen de larven zich te voeden met plantensap en vervellen ze om over te gaan naar het volgende stadium.
  • Nimf: Na de eerste vervelling worden de mijtenlarven nimfen. Nimfen hebben vaak vier paar poten, behalve Eriophyidae die twee paar poten hebben. Ze blijven zich voeden met de waardplant en vervellen verschillende keren, waarbij ze hun exoskelet verliezen terwijl ze groeien.
  • Volwassen: Als de nimfen na een aantal vervellingen volwassen zijn, worden ze volwassen. In dit stadium zijn ze volledig ontwikkeld en worden hun kleur en uiterlijk duidelijker. De volwassenen blijven zich voeden met het plantensap en planten zich voort om nieuwe eitjes te leggen, waardoor de levenscyclus opnieuw begint.

Onder gunstige omstandigheden kan de levenscyclus van mijten vrij snel verlopen: sommige soorten voltooien hun levenscyclus in slechts één tot twee weken. Deze snelle ontwikkeling draagt bij aan hun vermogen om zich snel te vermenigvuldigen en aanzienlijke schade aan planten te veroorzaken als ze niet onder controle worden gehouden. Hun korte levenscyclus maakt het ook bijzonder moeilijk om ze te beheersen met traditionele plaagbestrijdingsmethoden, wat het belang benadrukt van geïntegreerde plaagbestrijdingsstrategieën om de mijtenpopulaties onder controle te houden.

Spint en andere mijten herkennen

Mijten zijn te herkennen aan hun kleine formaat en spinachtige uiterlijk. Spintmijten en valse spintmijten zijn meestal minder dan 1 millimeter groot en variëren in kleur van lichtgeel tot groen, bruin of rood. Ze hebben acht poten en zijn nauw verwant aan spinnen, maar missen de duidelijke lichaamssegmentatie die spinnen wel hebben. Galmijten en roestmijten zijn zo klein dat ze niet met het blote oog te zien zijn en hebben maar vier poten. Weekhuidmijten zijn ook niet met het blote oog te zien, maar hebben acht poten. Voor deze plantmijten is een vergrootglas nodig om ze op te sporen.

Mijten zijn vaak te vinden in kolonies aan de onderkant van bladeren, waar ze zich voeden met het sap van de plant. De schade die wordt veroorzaakt door plantmijten kan resulteren in verkleurde of gespikkelde bladeren, groeiachterstand en in ernstige gevallen bladval of het afsterven van de plant. Schadeverschijnselen zijn belangrijk voor een vroegtijdige detectie van plantenmijten en een effectief beheer, omdat ze door hun kleine formaat en neiging om zich aan de onderkant van de bladeren te verstoppen moeilijk te herkennen zijn.

Schade door mijten

Schade door spintmijt

Enkele veel voorkomende tekenen van spintschade zijn vergeling of bruinverkleuring van de bladeren, stippeling of vlekken op de bladeren (kleine witte of gele vlekken) en webben op bladeren en stengels. De bladeren kunnen ook vervormd of gekruld raken en de plant kan er belemmerd uitzien of minder groeien. In ernstige gevallen kunnen de bladeren vroegtijdig vallen en kan de plant afsterven. Bovendien vermindert spint het vermogen van de plant om te fotosynthetiseren, wat kan leiden tot een verminderde opbrengst en kwaliteit van fruit en groenten.

Schade door weekhuidmijt

Weekhuidmijten veroorzaken een specifieke vorm van schade die "bronzing" wordt genoemd en die verward kan worden met schade veroorzaakt door plantenvirussen. Dit verschijnt als een bronzen of roodbruine verkleuring van de bladeren, waarbij de aangetaste delen krullen en draaien. Deze schade wordt veroorzaakt doordat de mijten zich voeden met het plantenweefsel, wat de groei en ontwikkeling van de bladeren verstoort.

Schade door valse spintmijt

Valse spintmijten kunnen verschillende soorten schade veroorzaken, afhankelijk van de soort en de waardplant. Ze veroorzaken vaak geelbruine vlekken en verkleuring op de bladeren. Sommige soorten veroorzaken de vorming van bladgallen. Aangetaste vruchten kunnen gele of bruine vlekken vertonen of vervormd zijn. Zware aantasting kan de algemene gezondheid en groei van de plant aantasten en leiden tot lagere opbrengsten.

Schade door galmijt

Galmijten staan er ook om bekend dat ze bronzing op de bladeren veroorzaken, evenals andere symptomen zoals bladkrullen, verwelking en necrose.

Soorten mijten

Veel voorkomende families van plantmijten zijn spintmijten, weekhuidmijten, galmijten, roestmijten en valse spintmijten. Binnen deze families zijn er veel voorkomende mijtsoorten die worden beschouwd als plagen in de tuinbouw en landbouw:

  • Spintmijten (familie Tetranychidae): Kasspint (Tetranychus urticae), soms ook anjerspintmijt (Tetranychus cinnabarinus), fruitspintmijt (Panonychus ulmi).
  • Weekhuidmijten (familie Tarsonemidae): Begoniamijt (Polyphagotarsonemus latus), Cyclamenmijt, ook wel aardbeimijt genoemd(Phytonemus pallidus)
  • Gal- en roestmijten (familie Eriophyidae): Tomatengalmijt (Aculops lycopersici), Roestmijt (Aculops cannabicola)
  • Valse spintmijten (familie Tenuipalpidae): Palmmijt (Brevipalpus phoenicis)

Mijten voorkomen

Om je kasgewas vrij te houden van mijtplagen is een combinatie van proactieve maatregelen nodig. Eén belangrijke stap is het handhaven van optimale groeicondities voor je planten door de juiste bewatering, bemesting en temperatuurregeling. Gestreste planten zijn kwetsbaarder voor mijtenaanvallen, dus is het essentieel om ze gezond en sterk te houden. Het is ook belangrijk om je planten regelmatig te controleren op vroege tekenen van mijt. Dit kun je doen door de planten visueel te onderzoeken.

Je kunt ook stappen ondernemen om te voorkomen dat mijten je kas binnenkomen door hygiënische maatregelen te nemen, zoals het verwijderen van onkruid en andere planten die als gastheer kunnen dienen voor mijten, en het implementeren van een rigoureus reinigings- en desinfectieprogramma voor alle gereedschappen, apparatuur en oppervlakken.

Tot slot kan het introduceren van biologische bestrijders zoals roofmijten een effectieve manier zijn om de populatie mijten onder controle te houden.

Play

Video’s over de bestrijding van spint en andere mijten

Bekijk de video of ga naar ons YouTube-kanaal om onze bestrijdingsproducten voor spintmijt in actie te zien.

Biologische bestrijding van mijten

Er zijn verschillende methoden die gebruikt kunnen worden voor de biologische bestrijding van plantmijten.

Roofmijten

Roofmijten, zoals Phytoseiulus persimilis (Spidex, Spidex Vital, Spidex Vital Plus), Neoseiulus californicus (Spical, Spical-Plus, Spical Ulti-Mite), Amblyseius swirskii (Swirski-Mite, Swirski-Mite Plus, Swirski-Mite LD, Swirski Ulti-Mite) en Neoseiulus cucumeris (Thripex, Thripex-V, Thripex-Plus) worden vaak gebruikt om spint en andere mijten te bestrijden. Deze roofmijten voeden zich met alle stadia van mijten, waardoor hun populaties afnemen.

Galmuggen

De galmug Feltiella acarisuga (Spidend) kan ook gebruikt worden om spint te bestrijden, vooral in haarden. De larven van Feltiella acarisuga voeden zich met alle stadia van spintmijten, inclusief eieren, nimfen en volwassen spintmijten, waardoor hun populaties afnemen.

Hulp nodig?